Χθές πήγα ξανά στον ορθοπεδικό, να εξετάσει το χέρι. Καρπιαίο σύνδρομο και οξεία τεντονίτιδα. «Πρέπει να ξεκουράσετε το χέρι σας, να σταματήσετε τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Ειδάλλως ο πόνος θα αυξηθεί και μία εγχείρηση δεν θα φέρει καρπούς αν συνεχίζετε να το καταπονήτε. Σταματήστε τη χειρωνακτική εργασία. Βρήτε άλλη δουλειά. Αλήθεια τι δουλειά κάνετε;»
Δεν του λέω την αλήθεια, γιατί θα με παρεξηγήσει. Δεν του λέω ότι είμαι μία ντροπαλή κοπέλλα που της αρέσει το σέξ, αλλά που ποτέ δεν είχα γνωρίσει κάποιον τόσο «προχώ» όσο οι φαντασιώσεις μου. Ετσι το πρωϊ φεύγω νωρίς και πάω στο γραφείο μου, ντυμένη σεμνά όπως η κοπέλλα πιο πάνω. Φθάνοντας, αφήνω τα εσώρουχά μου στο ντουλαπάκι με το όνομά μου και προχωρώ στον ιδιωτικό μου χώρο με τη τρύπα. Στις 9.00 ακριβώς ανοίγω το πορτάκι και μπαίνει ο πρώτος πελάτης. Το πέος του μπαίνει και εγώ το παίζω με το χέρι. Το πονεμένο χέρι είναι το καλύτερο. Δοκίμασα ν’ αλλάξω χέρι, αλλά υπήρχαν παράπονα στη διοίκηση και έτσι επανήλθε το πονεμένο. Οταν ο πελάτης χύσει, σκουπίζω το χέρι μου και έρχεται ο επόμενος. Κάποια στιγμή ερεθίζομαι απο τους πούτσους και τα βογγητά και βάζω το χέρι στο πουλί μου, βογγάω αλλά δεν με ακούνε γιατί μας χωρίζει τοίχος. Σε 2 ώρες κάνω διάλειμμα. Τρώω κάτι και πάω τουαλέτα. Συναντιέμαι και με τις υπόλοιπες συναδέλφους. Μιλάμε και γελάμε. Οσες μετά θέλουν πάνε στο δεύτερο δωμάτιο, όσες δεν έχουν όρεξη επιστρέφουν στο πρώτο. Τώρα που τα γράφω αυτά έχω όρεξη και θα σας δείξω τι κάνω στο δεύτερο γραφείο μου και καμμιά φορά αμα γουστάρω και στο τρίτο. Οχι όμως πάντα. Συνήθως πάω στο τρίτο άμα έχω περίοδο γιατί υπάρχουν πελάτες που με «κλείνουν» 1 φορά το μήνα γι’ αυτό. Εχω εννοείται ψευδώνυμο. Είμαι η Φρανσίς.
Δεύτερο δωμάτιο.
Τους παίρνω για 2 περίπου ώρες φορώντας προφυλακτικό. Αμα κουραστεί το στόμα μου να ρουφάει, γυρίζω πίσω στο πρώτο δωμάτιο ή πάω στο τρίτο.
Τρίτο δωμάτιο
Εδώ υπάρχουν παραλαγές, κυρίως όμως με παίρνουν όταν έχω περίοδο. Τότε έχω και τις μεγαλύτερε κάψες.
Ολα αυτά όμως δεν λέγονται στο γιατρό. Επειδή όμως το πράγμα δεν πάει άλλο και το χέρι μου πιάστηκε, ίσως για 2-3 μήνες να δουλεύω στο δεύτερο δωμάτιο.. Θα δούμε, τι θα πούν οι πελάτες.
Οταν σχολάω υπάρχει πάντα μιά ομάδα ανδρων που με κυττάνε. Δεν με βλέπουν όταν τους τον παίζω, τους γλείφω ή όταν με πηδάνε, δεν ξέρουν πως μοιάζω. Δεν με πιάνουν στα χέρια τους όταν μου ξεσκίζουν το κώλο ή το μουνί, δεν έχουν μυρίσει τα βυζιά μου ούτε το άρωμά μου. Ξέρουν ότι είμαι κάποιο απο τα κορίτσια ή τις γυναίκες που ίσως δοκίμασαν, αλλά δεν ξέρουν αν ήμουν αυτή που τους έκατσε τελικά. Θυμάμαι μιά φορά ένα νεαρό που με πήρε απο πίσω..μπήκε μαζί μου στο λεωφορείο, στο μετρό, στο σουπερμάρκετ. Με ρωτούσε μόνο πως με λένε.. τις είχε δοκιμάσει όλες, εκτός απο τη Φράνσις. Σήμερα όμως του είχα πάρει μία πίπα. Ηθελε και άλλη απο τη δική μου γλώσσα, τα δικά μου χείλη, τα δικά μου λόγια ήθελε τη Φράνσις. Με πήγε μέχρι το σπίτι μου. Τον έμπασα μέσα. Ο σύζυγος έλειπε σε ταξίδι. Δεν του είπα πως με λένε. Του έκλεισα τα μάτια με ένα μαντήλι και τον πήρα στο στόμα μου. Σιγά-σιγά του κατέβασα το παντελόνι, το ωραίο βρακάκι του, και έβαλα τα χέρια μου στον πισινούλη του, τρυφερός και μυώδης, θα ήταν καμμιά 20αριά παληκάρι.. γλείφοντάς του τα αρχιδάκια του, είχε αρχίσει να χύνει και τραβήχθηκα..κόλλησα επάνω του, αφού ξεφορτώθηκα τη μπλούζα μου και το σουτιέν..Είχε δακρύσει απο το πόθο. Με άρπαξε και με πήρε εκεί μπροστά στο πάτωμα, χωρίς να βγάλει το μαντήλι απο τα δεμένα του μάτια.. με πήρε και απο μπρός και απο πίσω. Εμεινε και το βράδυ μαζί μου, ξανά και ξανά..
Απο τα τυχερά του επαγγέλματος.
Τετράδια ηδονής 