Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Archive for Μαρτίου 2024

Χωρίς

Πηγαίνουμε μαζί στο Μουσείο της Ακρόπολης. Φοράω ένα ριχτό φόρεμα εμπριμέ και εσπαντρίγιες. Φοράς λινό πουκάμισο, βερμούδα και αθλητικά καλοκαιρινά παπούτσια. Καλοκαιράκι και ζέστη αλλά όχι καύσωνα. Πηγαίνουμε στο Μουσείο της Ακρόπολης για να εξερευνήσουμε ο ένας τον άλλον..

Μετά τα εισιτήρια χωρίζουμε, εσύ μένεις στο ισόγειο, εγώ ανεβαίνω στον πρώτο όροφο και στέκομαι στη μέση από το γυάλινο δάπεδο..γιατί το δάπεδο του μουσείου στον πρώτο όροφο είναι από διαφανές γυαλί, βλέπουμε ποιοι περπατάνε από κάτω και εκείνοι βλέπουν εμάς που κινούμαστε από πάνω τους..με λεπτομέρειες…πολλές. Οι άντρες βλέπουν τα μπούτια των κοριτσιών με τα σορτσάκια, τις σφιχτές βερμούδες και τα κωλαράκια τους. Εσύ κυττάς εμένα, μέσα από τις πιέτες του φορέματος μου, δεν φοράω βρακί και έχω το μουνί ξυρισμένο, σε καυλώνει αυτό και το ξέρω. Σε κάποια στιγμή πιάνω τη κλειτορίδα μου και τη παίζω ενώ με κυττάς, ενώ το κυττάς, ενώ τη κυττάς με δίψα..αν χύσω θέλεις τα ζουμιά, αν δεν χύσω προσδοκείς τη επόμενη κίνηση.. γλείφω τα δάχτυλα μου..και τρέχεις προς τις σκάλες.. είμαι έτοιμη να με γεμίσεις βαθιά, όπως εσύ ξέρεις.., όπως μου έμαθες τότε..που γνωριστήκαμε..σε εφαρμογή γνωριμιών.

Με συναντάς στον πάνω όροφο.. «πάμε στις τουαλέτες; » με ρωτάς. «Όχι» σου απαντάω, «πάμε καλύτερα στην αίθουσα προβολής ταινιών» σου λέω.. τρέχουμε προς τα εκεί. Μπαίνουμε στη σκοτεινή αίθουσα και καθόμαστε στη μέση κάπου πίσω..Κάθεσαι σ’ ένα κάθισμα με τα μπούτια σου ανοιχτά και τη βερμούδα κατεβασμένη, έχεις καύλες..κάθομαι στο δάπεδο της αίθουσας και παίρνω τον πούτσο σου στο στόμα μου..Σκεπάζεις εμένα και το κορμί σου από τη μέση και κάτω με μία μακριά καλοκαιρινή εσάρπα που είχα μαζί μου. Τα μάτια σου είναι στην οθόνη.. Η αίθουσα έχει κόσμο αλλά κοντά μας δεν κάθεται κανείς, ίσως γιατί είμαστε αρκετά πίσω… Γλείφω και ρουφάω..κατά καιρούς μου βουτάς το κεφάλι και μου το καρφώνεις στη ρίζα του πούτσου σου, να μην αναπνέω παρά μόνο τον πόθο σου, να πνίγομαι με το καυλί σου στο λαρύγγι μου, η ηδονή να στάζει στο σαγόνι μου, η μύτη μου να τρέχει από πόθο.. πιπώνομαι και γλείφω τ’ αρχίδια σου, η γλώσσα μου κατεβαίνει κάτω από αυτά στο τέλος του περίνεου, ξέρω πόσο σε καυλώνει αυτό….μυρίζεις θεσπέσια, και προσπαθώ να κρατήσω τη στιγμή που έχεις γίνει παλαμάρι και ετοιμάζεσαι να χύσεις στο στόμα μου..χύνεις και πνίγεις μία κραυγή θριάμβου ελπίζω..φτύνω το σπέρμα σου στον κόρφο μου και το αφήνω να τρέχει προς το μουνί. Διακριτικά σηκώνομαι..

Βάζω την εσάρπα στο κάθισμα για να κάτσω επάνω της..μαζεύεις τον ορθωμένο πούτσο σου στη φαρδιά βερμούδα, όχι δεν σου έχει πέσει ακόμη..το παλεύει να κρατηθεί μήπως και σε καβαλήσω..αλλά δεν το κάνω, σε δημόσιο χώρο ντρέπομαι..Σε παίζω με το χέρι μου την ώρα που προσπαθώ να δώ τι παίζει στο σινεμά.. Ανάβουν τα φώτα και τραβιέμαι. Κουμπώνεις το φερμουάρ σου και σηκωνόμαστε.. Η εσάρπα είναι μούσκεμα και έχει και κιτρινίλες.. τη διπλώνω και τη βάζω στη τσάντα μου. Με παίρνεις από το χέρι και ανεβαίνουμε στη μοτοσυκλέτα σου. Κάθομαι επάνω στο φόρεμά μου γιατί φυσάει και δεν θέλω ο κόσμος να με βλέπει ολόκληρη από τη μέση και κάτω..τα μπούτια μου ας τα βλέπουν.. Συμφωνείς.. Βάζεις το χέρι μου στη τσέπη του μπουφάν σου και πιάνω τα νέα σκουλαρίκια που μου πήρες.. .τα σκουλαρίκια για τις ρώγες μου..

Read Full Post »