Φως

Τα καλύτερα πηδήματα γίνονται με αναμμένα τα φώτα. Για να βλέπεις το σέξι εσώρουχο, το ανορθωμένο πέος, την επιθυμία στο πρόσωπο.

 Για να βλέπει τις συσπάσεις όταν έρχεται ο πολλαπλός οργασμός.

Για να βλέπεις που να πιάσεις και να βλέπει τι να πιάσει.

Και το ψαχτό είναι ωραίο δεν λέω, ίσως στη γαλαρία του σινεμά, ίσως και για αρχή αλλά μετά όταν το έχεις κάνει πολλές φορές μετράει η θέα του ιδρωμένου σώματος, του σκισμένου ρούχου, της αποκάλυψης

για να βλέπουμε την έκσταση όταν χύνει.

Μετά μπορείς να δοκιμάσεις.. αλμυρό ε?

Read Full Post »

Το στριπτηζ του Βαλεντίνου

δεν με χαλάει καθόλου. Μη σου πώ πώς ότι με καυλώνει αφάνταστα. Είτε ξεβρακώνεται γυναίκα είτε άντρας. Γιατί υποννοεί βρώμικο σέξ, που την επομένη αν είσαι πρωτάρης, ντρέπεσαι αν όχι χαίρεσαι. Και ο πρωτάρης κάποια στιγμή συνηθίζει. Και ο λιγώτερο πρωτάρης μετά το μάτι θέλει να συμμετέχει.Εχω πάει σε πολλά strip joints, στο εξωτερικό. Τα καλύτερα στην Αμερική. Εκεί δεν τους νοιάζει ποιος είσαι, αρκεί να πληρώσεις. Μετά αντε και πηδήξου. Το τελευταίο όχι σαν βρισιά, σου προσφέρουν το αντικείμενο του πόθου σου. Αγόρι ή κορίτσι ή και τα δυό, που ευχαρίστως θα σου κάτσει. Χωρίς σεμνοτυφίες και τσιριμόνιες.

 

Το πήδημα σαν ευτυχία χωρίς να χρειάζεται να παρακαλάς. Και όχι τη γκόμενα με τα «δεν μπορώ, δεν κάνω» της » έχω πονοκέφαλο και περίοδο 8 φορές το μήνα, την έχεις μικρή-μεγάλη, αχ εδώ, μή εκεί » λές και είσαι χαλβάς, την πληρώνεις τη στριπτηζού ή το αγοράκι και κάνεις το κέφι σου. Ετσι κι αλλιώς θα πληρώσεις. Τουλάχιστον να μην ακούς μαλακίες. Παλιά του Αγίου Βαλεντίνου ο Βησσαρίων και εγώ κερνάγαμε εαυτούς σε ένα στρίπ κλάμπ. Είτε μαζί είτε χώρια. Οχι σε παρτούζες και λοιπές αηδίες, πληρώναμε, βλέπαμε και συμμετείχαμε. Κύριοι. Και μετά au revoir. 

Ε

και μετά? και μετά?

ανταλλάσσαμε εμπειρίες επι τόπου. Μου έκανε αυτό, σου έκανε εκείνο..

τώρα έτσι και πείς πως πάς σε στριπτηζάδικο σε κυττάνε σαν ανώμαλο. Για τις γυναίκες ούτε λόγος. Η Ελλάδα είναι ακόμη πολύ πίσω.

Read Full Post »