Σηκώθηκε νωρίς, ίσα που χάραζε. Απο την αγωνία δεν μπορούσε να κοιμηθεί, πλύθηκε και προσεκτικά φόρεσε τα ρούχα που είχε διαλέξει απο χθές, ότι έπρεπε για την περίσταση. Ανοιχτό γκρί ταγιέρ, λευκή μπλούζα με μαντήλι που ανεπιτήδευτα έδενε χαλαρά, μία απλή φούστα. Πρόσεξε το μακιγιάζ της, ηθελε να φαίνεται βαμμένη όχι όμως πολύ χτυπητή. Για συνέντευξη εργασίας πήγαινε όχι για παρτυ. Ετοιμη. Η ώρα του ραντεβού ήταν για τις 10.00, ήταν λίγο νωρίς, δεν πειράζει, θα ξεκίναγε και αν ήταν πολύ νωρίς θα καθόταν σε κοντινό καφέ. Οπως κι έγινε.
Πίνοντας τον καφέ της σκέφτηκε πόσο πολύ την ήθελε αυτή τη δουλειά, όλο της το είναι παρακαλούσε να την πάρει. Γιατί τα χρόνια περνούν, δεν θα είναι νέα για πάντα, κόντευε να κλείσει τα 30, όχι πως τα χρόνια δείχναν επάνω της, καθόλου, ήταν λυγερή και νέα σαν 20χρονη, απλά για να έχει μία σύνταξη όταν θα γερνούσε να είχε ένα αποκούμπι. Μπορεί να παντρευόταν βέβαια, αν όμως όχι καλύτερα να είχε κάνει κάτι ανεξάρτητο. Πάντα της ανεξάρτητα δεν βάδιζε ώς τώρα?
Η συνέντευξη κρατησε μία ώρα περίπου και την απάντηση της την έδωσαν αμέσως «προσλαμβάνεσθε στη θέση της γραμματέως», με τον μισθό των 600 ευρώ τον μήνα. Το ωράριο δύσκολο, ιδιαίτερα τις Δευτέρες, έπρεπε να βρίσκεται στη θέση της στο γραφείο στις 08.00 το πρωί, πώς θα ξύπναγε δεν ήξερε ακόμη..Οι πελάτες της Κυριακής πρέπει να πεισθούν ότι μόνο μέχρι τις 22.00 θα μπορούν να απολαμβάνουν το κορμάκι της. Μετά πρέπει να επιστρέφει το αργότερο ως τις 23.30 σπίτι της να κοιμηθεί για να είναι φρέσκια και προσεκτική στη νέα της δουλειά. Για τους Παρασκευάτικους δεν είχε κανένα πρόβλημα, θα ήταν κουρασμένη μέν αλλά και ορεξάτη για σύντομες περιπτύξεις σε αυτοκίνητα, ερημικές τοποθεσίες ακόμη και στα όρθια στις τουαλέττες των μπάρ. Γενικά οι της Παρασκευής ήταν υπό δοκιμή, αν θα γίνουν μόνιμοι ή θα τους ξαποστείλλει. Ενώ το Σάββατο την εύρισκε σχεδόν πάντα εκτός πόλεως. Ακόμη και με τις πιο αντίξοες καιρικές συνθήκες θα συντρόφευε μόνιμους καλούς πελάτες σε ιδιωτικά πάρτυ, περιπλανήσεις με κότερα ή τροχόσπιτα, μαζί με τη φίλη και σύντροφό της τη Ρούλα ή και μόνη της. Το Σάββατο δεν υπήρχε θέμα ώρας, έκανε τα πάντα, πήγαινε παντού. Οι αμοιβές της μπαίναν πάντα πρίν, στο λογαριασμό της. Τα εξτρά τα έπαιρνε επι τόπου.
Οταν είχε πρωτοβγεί «στο κλαρί» απο έναν παλιό καθηγητή της στο Γυμνάσιο, αισθανόταν άσχημα, ντρεπόταν και συχνά δυσφορούσε όταν άγνωστοι σε εκείνη άντρες πασπάτευαν, εισχωρούσαν καμμιά φορά και τιμωρούσαν το κορμί της. Στην πορεία όμως άλλαξε βλέποντας, τον πόθο και την ηδονή στα μάτια τους, άλλαξε τόσο πολύ που άρχισε να ευχαριστιέται μαζί τους. Να συμμετέχει, να έχει οργασμούς και να χύνει μαζί τους. Οπως έμαθε αργότερα ήταν ίσως το μοναδικό call girl στην Ελλάδα που χαιρόταν τη δουλειά της και δεν προσποιείτο. Αυτό μετράει πολύ στους πελάτες που έχουν βαρεθεί να ακούν ψεύτικους αναστεναγμούς και κίβδηλους οργασμούς απο τις 10κάδες πιτσιρίκες του ανατολικού μπλόκ. Η ζήτησή της είναι τεράστια είτε είναι μόνη της είτε σε παρτούζα με τη Ρούλα στα peep shows. Επεφταν επάνω τους σαν τις μύγες, άντρες και γυναίκες, χωρίς να λογαριάζουν τα λεφτά.
Σαν γνήσια επιχειρηματίας τώρα χρειάζεται να στραφεί και αλλού. Γέμισε η αγορά φτηνό σέξ, απρόσωπο μέν αλλά πάρα πολύ φτηνό. Ετσι το πρώϊ θα εργάζεται σε εταιρεία και τα βράδυα και σβκ θα κάνει το κέφι της. Και το κέφι των εκλεκτών της.
Τετράδια ηδονής 
