Ξέφρενο καρναβάλι

Η μάσκα ήταν πολύ απλή, ένα σατέν υφασματάκι που σκέπαζε μάτια, μύτη, στόμα, έχοντας τις απαραίτητες τρύπες για ανάσα, βλέμμα, ποτό. Το μαύρο ντόμινο αντίστοιχα κοινό, έφθανε σχεδόν μέχρι τους αστραγάλους, απ ολου φαινόταν η διχτυωτή κάλτσα και δύο ψηλοτάκονες γόβες με λουράκι όμως. Οχι πολύ ψηλό τακούνι. Απο μέσα ολόσωμη διχτυωτή φόρμα με μακριά μανίκια. Μέσα απο τη φόρμα ούτε φύλλο συκής, αλλά ευχάριστο άρωμα απο γιασεμιά. Ο καβάλος τύπου ouvert δηλαδή, ανοιχτός, ώστε να μη χρειάζεται να ξεβρακώνεσαι για να κατουρήσεις. Βολικό. Της είχε κοστίσει να το βρεί ολόσωμο και ouvert, τελικά σε sex shop κατέληξε. Κοντά γάντια απο δαντέλλα σκέπαζαν τα κόκκινα νύχια. Η μοναδική πολυτέλεια ίσως. Εβαλε το κινητό της στη τσέπη του ντόμινο μαζί και με ένα σωληνάριο ζελέ. Προτού φύγει ξανακύτταξε το fax με τις οδηγίες. Μπήκε στο αυτοκίνητο και κατέβηκε πλατεία.
Το κλάμπ ήταν γεμάτο κόσμο που χαρωπά φώναζε, χόρευε, γελούσε. Οι γυναίκες με ντόμινο και περίτεχνες μάσκες οι άντρες με κανονικά ρούχα ή κοστούμια αλλά χωρίς μάσκες. Μερικοί φορούσαν πλαστικούς φαλλούς..χμμ! Αλλος τόχει και δεν το δείχνει άλλος το διαφημίζει γιατί δεν τόχει. Πήγε στο μπάρ και παρήγγειλε πορτοκαλάδα με καλαμάκι. Εστειλλε ένα sms ότι έφθασε. Στη πέμτη γουλιά κάποιος την αγκάλιασε απο τους ώμους, γύρισε και τον είδε. Τον κύριο Στέλιο, το αφεντικό. Το δάχτυλο του χεριού του αντικατέστησε το καλαμάκι της πορτοκαλάδας, το ρούφηξε στο στόμα της όσο αυτό εξερευνούσε αυτή την κοιλότητα. Κυττάχτηκαν στα μάτια συνομωτικά. Θέλω, του είπε και σηκώθηκε. Εβαλε τα χέρια του στους γοφούς της και της πήρε το κινητό και το ζελέ, την έσφιξε για λίγο επάνω του. Του σηκώθηκε. Σε θέλω, της είπε. Shall we dance? Τα χέρια της ανταμώθηκαν στο σβέρκο του και τα δικά του στον ποπό της. Αυτοκόλλητοι σχεδόν έκαναν 3 γύρους μέχρι ν’ κατευθυνθούν πρός τις σκάλες. Στον ημιόροφο υπήρχαν κάποιοι πιο ιδιωτικοί χώροι. Αγκαλιασμένοι μπήκαν σε έναν απο αυτούς.
Ο ολόγυμνος ψηλός άντρας με μάσκα Μινώταυρου, καθόταν στην άκρη της αιθούσης με μία πελώρια στύση. Απο κάτω ένα αρσενικό και ένα θηλυκό με ρωμαϊκές τηβέννους τον έγλειφαν και πιπίλιζαν εκ περιτροπής. Φορούσαν λευκά πέπλα που τίποτα δεν άφηναν καλυμμένο στον εραστή του οφθαλμόλουτρου, τα βυζιά της κοπέλλας μικρά αλλά με σκληρές τις ρώγες, η στύση του νεαρού σκληρή και έτοιμη. Το χέρι της κοπέλλας τον χούφτωνε την ώρα που τα στόματά τους έπαιρναν πι πα τον καταιδρωμένο Μινώταυρο.
Ο κ. Στέλλιος οδήγησε το μπουρμπούλι μπροστά στο ταύρο, με μιά κίνηση του έβγαλε το ντόμινο. Αποκαλύφθηκε το υπέροχο σώμα με τις ρόζ ρώγες να βγαίνουν απο τα ανοίγματα της φόρμας-δίχτυ, τυχερός ο ψαράς που θα έπιανε τη γοργόνα αυτή. Ο ταύρος σηκώθηκε αργά απο το θρόνο του και βρέθηκε πίσω της, έπεσε εκείνη στα γόνατα, με γρήγορες κινήσεις της άνοιξε τα καπούλια και με μιάς έχωσε τον καλογλειμμένο του τεράστιο στο μου νι της. Με μιά σπρωξιά μπήκε μέχρι τη λαβή. Τσιρίδα. Εκείνος αδιάφορος, άρχισε να τον βγάζει αργά..και μετά άγριο μπάσιμο, τσιρίδα στην τσιρίδα μέχρι που κόπασαν. Τα χέρια του στηρίχθηκαν στις ρώγες, άρχισε να της σκίζει το κορμάκι, ήδη είχε απελευθερώσει το πισινό, τώρα το κομμάτιαζε κάτω απο το στήθος, σαν να ήταν τρόπαιο, θήραμα. Τραβήχθηκε. Τη γύρισε ανάσκελα. Ο Στέλλιος της πασάλειψε το κώ λο με ζελέ, όχι, αυτό δεν ήταν μέσα στο πρόγραμμα, του λέει. Χαμόγελο. Ενα πέος της κλείνει το στόμα απο επάνω. Τίνος να είναι; Δεν θα το μάθεις ποτέ. Χάνεται η οπτική επαφή με το Ταύρο, τα πόδια της σηκώνονται ψηλά και πιάνονται απο χέρια. Πιέζει ο που τσος το πισινό της, θέλει να φωνάξει, περίμενε..πονάω, δεν έχει τρόπο το πέος στο στόμα της, της πνίγει κάθε κραυγή. Επανάληψη, με μία σπρωξιά είναι μέσα, βγαίνει αργά και μετά βίαια! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑαααααααααααααααααααααααααα! Δάκρυα οδύνης-ηδονής-πάθους, πνίγομαι. Ο φαλ λός έχυσε μέσα στο στόμα της και τραβήχθηκε. Κάποιος παίζει με τη κλειτορίδα που έχει μουσκέψει απο ιδρώτα και χύ σια, οργασμός πάλι και πάλι, κυρτώνεται, φωνάζει, τρέμει, βογγάει.
Κάποια στιγμή ο Μινώταυρος τελειώνει, μέσα της, πάνω της, απίστευτος ο πίδακας, μα πόσο θα βγάλει πιά! Κρυώνω. Ο κ. Στέλλιος τη σηκώνει, τη χτενίζει, πίνει νερό. Της φοράει τις γόβες, τα γάντια, τη μάσκα. Πάμε τώρα στα ιδιωτικά μας μπουρμπούλια, όπου το ντόμινο το αντικαθιστά η γυμνή σάρκα. Μόνη κάλυψη το σπέρμα. Την πιάνει αγκαζέ και φεύγουν πρός τη διπλανή αίθουσα.
Η μουσική ξέφρενη και οι άντρες μασκαράδες χορεύουν με γυμνές ντάμες. Το απόλυτο καρναβάλι

Read Full Post »