Βιαστικά κατέβηκαν τα σκαλιά και μπήκαν στο αυτοκίνητό τους. Η Ψ φορούσε ένα μαύρο βραδυνό φόρεμα που άφηνε ακάλυπτους τους ώμους και σχεδόν το μισό ντεκολτέ, ο Χ ένα σμόκιν. Πήγαιναν σε ένα ιδιωτικό πάρτυ, σε ένα χορό κάπου στην εξοχή, σε μία απομονωμένη βίλα.
Φθάσανε λίγο πρίν απο τα μεσάνυχτα στο ολοφώτιστο μέγαρο, δώσανε τα κλειδιά στον παρκαδόρο και ανέβηκαν τις μαρμάρινες σκάλες. Μέσα κόσμος μίλαγε, γέλαγε με ένα ποτήρι σαμπάνιας στο χέρι, πιο πέρα χόρευαν. Αρχισαν να χαιρετάνε και απομακρύνθηκε ο ένας απο τον άλλο.. Υστερα απο λίγο, όταν όλοι οι καλεσμένοι είχαν συγκεντρωθεί βγήκε η ανακοίνωση για το event της βραδυάς. Οι οικοδεσπότες είχαν οργανώσει ένα «κυνήγι Αλεπούς» σύμφωνα με την αγγλοσαξωνική παράδοση. Η ανακοίνωση ξεσήκωσε αλλαλαγμούς χαράς απο τους άντρες και χαμόγελα απο τις γυναίκες, εκτός απο τη Ψ βεβαίως που δεν καταλάβαινε πώς θα κυνηγούσαν οτιδήποτε μέσα στη μαύρη νύχτα. Γρήγορα όμως μπήκε στο νόημα. «Οι κυρίες απο εδώ» είπε μία φωνή και τρέχοντας οι θροϊζουσες τουαλέττες των γυναικών την συνπαρέσυραν στο υπόγειο, πηγε να ρωτήσει, να αντισταθεί, ήταν όμως μάταιο..το ρεύμα την κατέβασε σκάλες μέχρι ένα μεγάλο χώρο…όπου όλες οι γυναίκες γδύνονταν ομαδικά, γελώντας και μιλώντας… Τα ρούχα, παπούτσια, κοσμήματα τα παρέδιδαν σε υπηρέτες που τα τοποθετούσαν σε ειδικές θυρίδες με το όνομα της κάθε καλεσμένης απ’ έξω. Μη γνωρίζοντας τι να κάνει και διστάζοντας να τσιτσιδωθεί μπροστά σε τόσο κόσμο, θέλησε να φύγει, να αποχωρήσει..έκανε μερικά βήματα πρός τη πόρτα αλλά 3 υπηρέτες της έκοψαν το δρόμο, την έπιασαν απο τους αγκώνες και σηκωτή σχεδόν την πήγαν μέσα σε μία καμαρούλα και έκλεισαν τη πόρτα. Εκεί ο ένας την ξάπλωσε σε ένα ντιβανάκι που υπήρχε μπρούμυτα και τη κράτησε εκεί ακίνητη, ενώ οι άλλοι δύο, της κατέβαζαν το φερμουάρ του φουστανιού της, το καλσόν και τη κυλόττα, της άνοιγαν το σουτιέν και της πήραν τα παπούτσια της. Προσπάθησε ν’ απαλλαγεί απο τον δεσμώτη της, φώναζε «βοήθεια», τσίριζε, προσπάθησε να κλωτσήσει, στη θέση όμως που βρισκόταν ήταν δύσκολο να ελευθερωθεί. Την ανασήκωσαν για να πάρουν τα ρούχα απο κάτω της, της έδεσαν τα χέρια στο πόδι του ντιβανιού και ανεχώρησαν αφήνοντάς την έτσι εκτεθειμένη. Αρχισε να κλαίει.
Υστερα απο λίγο άκουσε βήματα. Και σουρσίματα, κάποιοι μπήκαν στο δωμάτιο και φέρνανε κάτι. Της σήκωσε κάποιος το κεφάλι και της πέρασε μία μάσκα..αχ! σκοτάδι την περιτύλιξε, της είχαν κλείσει τα μάτια. Χέρια άρχισαν πάλι να την πασπατεύουν, κάτι γλυστερό σερνόταν στο κορμί της, λάδι του μασσάζ θα ήταν που όμως καθοδηγούσε τα δάχτυλα μέσα στο πουλί της, στον πρωκτό και σε όλη της τη πλάτη. Τη γύρισαν ανάσκελα αλλά δεν είδε τίποτα απο τους βασανιστές της, μόνο ένοιωθε να την αγγίζουν στο ξυρισμένο της αιδοίο, γύρω απο τα στήθη τα δάχτυλα χώνονταν παντού. ..Αρχισε να στριφογυρνάει, να ξεφύγει, που να πήγαινε όμως; Επεσε πάλι στο πάτωμα.
Μετά της πέρασαν κάτι σαν ρούχο, κάτι κάλυπτε όχι όμως και τα επίμαχα σημεία. Της φόρεσαν και τα παπούτσια της και μετά την οδήγησαν έξω. Χειροκρότημα.
Το κυνήγι της αλεπούς που ακολούθησε αποτελείτο απο τους κυνηγούς και απο τις αμαζόνες και απο αλεπούδες, που ήταν ολόγυμνες γυναίκες να τρέχουν να κρυφθούν μέσα στον λαβύρινθο-πάρκο της έπαυλης που φωτιζόταν απο ψηλές αχνές λάμπες για να μη τις πιάσουν ή τουλάχιστον να παιδευτούν ώσπου να τις πιάσουν. Το πάρκο δεν ήταν εύκολο, είχε λάκκους, χαμηλά δένδρα, λιμνούλες και λάσπες. Οταν ένας κυνηγός έπιανε αλεπού, ήταν ιδιοκτησία του για τη νύχτα εκείνη, να την κάνει ότι θέλει, .. όλες του/της οι επιθυμίες θα εκπληρώνονταν. Και αν έπιανε και 2 ή τρεις, το τέλειο όργιο..
Εκεί βγάλαν τη μάσκα στη μικρή μας Ψ και την αμόλησαν στη σκοτεινιά του πάρκου. Ενας πυροβολισμός έδωσε το έναυσμα ν’ αρχίσει το κυνήγι..Τρέξε μικρή μου Ψ, τρέξε και κρύψου καλά!
(συνεχίζεται)
Τετράδια ηδονής 