Archive for Απρίλιος 2009
Φίλες για πάντα
Posted in Uncategorized on 21 Απριλίου, 2009| 2 Σχόλια »
Τυφλόμυγα
Posted in Fantasies on 16 Απριλίου, 2009| 15 Σχόλια »
Μου αρέσουν οι μυρωδιές, εκεινες που ευωδιάζουν απο τα άνθη ή και απο τις λαϊκές αγορές, μυρωδιές των φρέσκων φρουτων, η μυρωδιά του πεπονιού τον Αύγουστο, του μήλου το χειμώνα. Μου αρέσουν τα αρώματα, ιδιαίτερα εκείνα με τριαντάφυλλα. Μ’ αρέσει η εκδοχή του κάθε αρώματος πάνω στο δέρμα. Το ανθρώπινο δέρμα.
Κουλουριάζομαι μετά το σέξ επάνω σου, το στήθος σου ιδρωμένο, ο ιδρώτας κάτι έχει να άνει με το πικραμύγδαλο ανακατεμένο με τη μυρωδιά του πόθου. Που δεν τελειώνει με οργασμούς – μένει στο δέρμα και διαχέεται ελπίζοντας σε άλλη μία επανάληψη. Αφού ξαποστάσει το σώμα. Ας παίξουμε λοιπόν τη τυφλόμυγα, ένα παλιό ερωτικό παιχνίδι που τώρα πιά κανείς δεν παίζει, προτιμούν τις ξεπέτες που δεν αφήνουν ίχνη σαγήνης.
Είσαι γυμνός/γυμνή με δεμένα μάτια. Σε σπρώχνουν ελαφρά πρός το κέντρο ενός δωματίου, αμυδρά ακτίνες φυσικού φωτός διαπερνούν το μαντήλι της τυφλόμυγας. Πρέπει να πιάσεις κάποιον/κάποια και μετά να τον/την αναγνωρίσεις με τη γεύση. Οχι δεν θα γλείψεις ερωτικά σημεία, θα δοκιμάσεις με τη γλώσσα μέρη του άλλου κορμιού ωστε να μπορέσεις να ονομάσεις ποιός/ποιά είναι. Αν πετύχεις κέρδισες. Είναι το άτομο δικό σου για όλο το σαββατοκύριακο.
Σήμερα κληρώθηκα εγώ, με γδύνουν αργά, τα ρούχα πέφτουν, μένω με τα εσώρουχα, τίποτα σπουδαία, απλή βαμβακερή κυλόττα ένα ρόζ σουτιέν. Θα μπορούσα να φορέσω σέξυ, δεν ήθελα να δώσω έμφαση στο περιτύλιγμα, σε μένα δίνω το προβάδισμα της σαγήνης. Με καυ λω νει απίθανα ότι με γδύνουν, δεν έχω το τέλειο σώμα, ποιός άλλωστε το έχει, έχω όμως το πιο βαθύ λαρύ γγι, το πιο καυτό μου νι. Οι φίλοι μου με ξέρουν, χαμογελούν. Τρελλό κυνήγι με γέλια και αστεία, μου πιάνουν το πο πό γυρίζω να τους αρπάξω και πιάνω το κενό, κάποιος μου βάζει χέρι απο κάτω και πάλι ξεφεύγει, με σπρώχνουν, μου πιάνουν τα χέρια πίσω ώστε να με φιλήσουν άνετα απο μπροστά..λαχανιάζω και τελικά κάποιον πιάνω. Εναν άνδρα σε στύ ση. Τώρα πρέπει να βρώ ποιός είναι. Μόνο με την οσμή, αφή και την γεύση. Ξεκινάω απο κάτω, πόδια-γόνατα-πέ ος. Δεν μου λένε τίποτα πέρα απο το ότι είναι πολύ ερεθισμένος. Κρυφά χαχανητά ακούγονται στο βάθος. Είναι η Μαίρη, της αναγνωρίζω το γέλιο, σίγουρα τη χουφτώνουν. Ανεβαίνει η γλώσσα μου πρός τα πάνω, λίγη κοιλίτσα χμμμ! 3 άντρες έχουν κοιλίτσα..ποιός νάναι; Θα σε βρώ απο τις ρώγες σου, κατα ιδρωμένες και ανασηκωμένες, χμμ μόνο ένας ιδρώνει και στις ρώγες..ξέρω ποιός είναι, μπλοφάρω – θέλω να τον γευτώ κι αλλο. Τρίχες στο στήθος, χύνω αμέσως μ’ αρέσουν οι τριχωτοί έχουν κάτι το πρωτόγονο, κάτι που με κάνει να λιώνω. Η γλώσσα μου είναι στο στόμα του, χυμάει να με φιλήσει τα χέρια του μου πιάνουν το πο πο μου απαιτητικά – τραβιέμαι και λέω το όνομά του. Μου λύνει τα μάτια, κυτταζόμαστε με χαμόγελο. Χειροκρότημα.
Οχι δεν φεύγουμε για τα ιδιαίτερα, ανακατευόμαστε με τους άλλους που έχουν παραδοθεί στην ηδονή. Διψάω, έλα χύσε στο στόμα μου. Και μετά θα κάτσω επάνω σου. Επ’ αόριστον θα εξερευνούμε, κοιμώμαστε, τρώμε, ερωτευόμαστε. Τα πέπλα της σαγήνης κλείνουν. Εμείς όμως είμαστε μέσα της